De lezing over Drie Belgische Meesters is op 21 maart.
In Singer Laren was t/m 27 februari een tentoonstelling te zien, Drie Belgische meesters. Eerlijk gezegd een beetje een misleidende titel, want van deze drie beroemde Belgische meesters van de moderne kunst waren eigenlijk maar een beperkt aantal werken te zien. Minder bekende Belgische meesters waren veruit in de meerderheid. Het bracht Ad van der Jagt echter op het idee juist wel op deze “grote drie” in te gaan. Het gaat om de volgende drie:
James Ensor (1860 – 1949)
James Ensor, Skeletten strijden om een gehangene, 1891.
In zijn werken zijn maskers, skeletten en gruwelijke, groteske figuren opgenomen. Zijn satirische schilderijen en grafisch werk vertonen een bijtende , soms bittere humor. Had grote invloed op de Duitse expressionisten.
Paul Delvaux (1897 – 1994)
Paul Delvaux, Slapende Venus, 1944.
Met de (late) Delvaux betreden we het surrealisme. Hij staat bekend om zijn droomachtige afbeeldingen van mooie, vaak naakte, jonge vrouwen, die meestal voor zeer gedetailleerd weergegeven gebouwen zijn geplaatst.
Rene Magritte (1898 – 1967)
Rene Magritte, Dit is geen pijp, 1928.
Een van de bekendste surrealisten. Wereldberoemd is zijn schilderij van een doodgewone tabakspijp met het geschilderde onderschrift “Ceci n est pas une pipe” . Magritte daagt de kijker uit om de vraag te stellen: wat is het dan wel?
***
Op 25 april kunt u naar de lezing Rondom Mondriaan
Victory Boogie Woogie
Ter gelegenheid van zijn 150egeboortejaar wordt van 2 april tot 25 september 2022 in het Kunstmuseum Den Haag een tentoonstelling over Piet Mondriaan (1872 – 1944) en zijn invloed op de moderne kunst gehouden. Het Haagse museum herbergt de grootste Mondriaancollectie ter wereld, van de vroege avontuurlijke landschappen die hij schildert in en om Amsterdam en Domburg, langs de fundamentele abstractie die hij ontdekt in Laren en Parijs, tot aan New York waar hij een radicaal nieuw ritme ontdekt dat zijn laatste meesterwerk Victory BoogieWoogiedefinieert.
De tentoonstelling gaat in op zijn invloed op de moderne kunst en op de collectie die in het Kunstmuseum in de loop der jaren als een netwerk rond de Mondriaancollectie is ontstaan.