Hopper is ongetwijfeld een van de bekendste figuratieve schilders van Amerika. Tegenwoordig staat zijn werk model voor het Amerikaanse realisme.
In deze lezing wil ik laten zien hoe beperkt deze “vakjesindeling” is.
Hopper neemt namelijk binnen deze stroming wel een heel aparte positie in. Zijn doeken geven de kijker de indruk dat de gebeurtenissen zich voor zijn/haar ogen en in het hier en nu afspelen, wat zijn meest bekende meesterwerk, het café-afereel Nighthawks (1942) goed laat zien.
Edward Hopper was van 1913 tot 1923 tijdschriftillustrator.
Hoewel dit werk hem niet beviel, verbeterde het wel zijn compositietechniek en leerde hij dat minder soms meer is.
Met zijn sobere, emotieloze en realistische schilderstijl weet Hopper een sterk gevoel van vervreemding op te roepen, een goed voorbeeld van “geïsoleerdheid midden in de zichtbaarheid”.
Zijn werken omvatten portretten van het stadsleven en landelijke taferelen, waaruit vaak eenzaamheid en spanning spreekt.
Slechts weinig abstract expressionisten (o.a. Pollock, Rothko) lieten zich door hem beïnvloeden, maar later beïnvloedde zijn werk de Pop Art (o.a. Warhol). Hopper bleef topstukken als Pauze (1963) maken.