Er zijn contrasten in textuur en in wijze van werken. In formaat (niet onbelangrijk) en in techniek.
Alle manieren om een tweedimensionaal werk te maken zijn hier vertegenwoordigd. Naast schilderijen in aquarel, olieverf, acrylverf en gouache zijn er ook werken die niet uniek zijn: grafische werken en fotografie. Inhoudelijke contrasten: schoonheid en gevaar zijn te vinden in een houtsnede met jaguar en slang van Carel Visser. Gezapigheid of misschien gewoon geluk bij het Dafgezin op de foto van Hannes Walrafen.
Vanuit de tekst van het gedicht is het vanzelfsprekend dat een aantal werken over de natuur gaan.
Soms gaat het om het kleine (fluitenkruid, kristallen), soms om het grootse (Mississippidelta).
Robbert Dijkgraaf schreef in 2012 een column onder de titel ‘Eén kleur is geen kleur’. Als wij met behulp van een speciale bril één kleur krijgen aangeboden, bijvoorbeeld een egaal groen vlak, worden we in die kleur ondergedompeld maar na enkele seconden zien we slechts grijs. Ons brein heeft blijkbaar geen gevoel voor één kleur.
Je moet dus verschillende schakeringen van een kleur naast elkaar zien. Zoals in de landschappen van Gertjan Scholte-Albers. Of je zet er een contrasterende kleur pal naast. Het paars of rood maakt het groen groener.
Over groen. Met werk van Johan Adriaanse, Anutosh, Adri Geelhoed, Theo Jordans, John Konijn, Hein van Leuwen, Theo Leijdekkers, Madeleine Metsaars, Michiel Paalvast, Anna Pool, Gertjan Scholte-Albers, , Carel Visser, Atie de Visser-Verschoor, Hannes Walrafen, Gerard Weezepoel en M. de Weijer.
De expositie is van 13 t/m 30 maart 2019 te bezichtigen.
Bijna alle werken zijn te leen bij het CBK Zeeland (zie digitale catalogus).