Haar mooie werelden zijn niet altijd even vredig. De aanwezigheid van soms onverwachte elementen brengen contrast en confronteren de kijker met zijn of haar eigen vooroordelen. Zo kan een griezelig insect verworden tot iets prachtigs, kan een klein weerloos visje verworden tot een levensgroot monster of een ogenschijnlijk vredige wereld behekst worden door immense verlatenheid. Haar inspiratie begint meestal met een beestje dat ze van iemand krijgt of een bepaald materiaal dat haar aantrekt. Daaruit ontstaat een idee dat vaak een sprookjeselement in zich draagt. Bethany geeft zich en de toeschouwer de mogelijkheid om deelgenoot te worden van dit sprookje. Toch volgt geen enkele serie een bestaande fabel. De ontstane beelden zijn louter ontsproten uit haar verbeelding.
Bethany de Forest bouwt haar maquettes op uit niet voor de hand liggende materialen zoals kaarsvet, Engelse drop, suikerklontjes, wattenbollen, vlees, en dergelijke. Doordat ze de toeschouwer van zo dichtbij laat kijken, lijkt een aparte werkelijkheid te ontstaan. De levenloze materialen komen tot leven en levende onderwerpen worden juist uit de realiteit getild en verworden tot bijna statische stillevens. Om een Pinhole-foto te maken, heb je een Pinhole-camera nodig; een camera zonder lens maar met slechts een klein gaatje om het licht binnen te laten. Er komt dan ook geen druk op de knop bij kijken. Het beeld wordt door het gaatje overgebracht op de film in de camera. De belichtingstijden zijn veel langer dan bij het maken van een gewone foto. Een maquettefoto duurt gemiddeld tien minuten. Buiten in daglicht zijn de tijden korter, maar altijd wel meerdere seconden. De techniek geeft zeer levendige en bijzondere resultaten en biedt, zoals Bethany laat zien, eindeloze mogelijkheden