Constantin Brancusi
en zijn invloed op de modernistische beeldhouwkunst
De vroege beeldhouwwerken van Brancusi (1876-1957) bestaan uit simpele lijnen en geometrische vormen.
Deze sculpturen vertegenwoordigen een verschuiving in de kunst van realisme naar abstractie.
Voor zijn Slapende muze uit 1910 werd Brancusi geïnspireerd door de volkskunst in zijn geboorteland Roemenië.
Brancusi streefde ernaar trouw te blijven aan het materiaal: hij kerfde en hakte direct in het blok steen.
Dit was destijds vernieuwend, want voor de meeste beeldhouwwerken werd eerst een model gemaakt dat in gips werd gegoten.
Brancusi’s nieuwe methode betekende een revolutie in de beeldhouwkunst.
Ook zijn tijdgenoten begonnen simpele vormen uit marmer, steen en hout te hakken waarbij ze rekening hielden met de vorm van het originele blok.
Door direct in steen te hakken ontstond er ook een directe interactie tussen beeldhouwer en materiaal; oppervlakken werden zodanig bewerkt dat het materiaal zelf werd blootgelegd en werden gepolijst om de kleur en structuur te onthullen.
Dankzij Brancusi werd trouw zijn aan het materiaal, primitivistische invloeden en direct kerven wezenlijke onderdelen van de 20ste eeuwse beeldhouwkunst.
Aan de hand van het werk van Brancusi en van een aantal navolgers, wil ik zijn invloed laten zien.
Ad van der Jagt